انواع میلگرد در بتن

انواع میلگرد های مورد استفاده در بتن از نظر روش تهیه به چهار دسته مختلف تقسیم می شوند که شامل فولاد های گرم نورد شده، فولاد های گرم اصلاح شده یا فولاد ویژه و فولاد سرد اصلاح شده است. بیشتر فولاد ها و میلگرد های موجود در دنیا از طریق نورد گرم و سرد تولید و عرضه می شوند. علاوه بر روش تهیه این میله های فولادی دارای اشکال متنوعی هستند.

انواع میلگرد

میلگرد های آج دار دارای انواع میلگرد S 240 (میلگرد ساده)، میلگرد آج 340 (میلگرد آجدار مارپیچ)، میلگرد آج 400 (میلگرد آجدار جناقی) و میلگرد آج 500 (میلگرد آجدار مرکب) می باشد. تفاوت میلگرد آج 340 با آج 400 در این است که میلگرد آج 340 دارای آجی هایی با زاویه 45 درجه و برجستگی هایی یکنواخت و مارپیچی است در حالی که آج 400 دارای آج هایی با زاویه 45 درجه و دوکی شکل در دو طرف برجستگی طولی پیچیده شده است.
عرضه انواع میلگرد ها به سه صورت در بازار انجام می شود:
میلگرد هایی که دارای قطر 10 – 6 میلی متر می باشند، این انواع به صورت شاخه یا کلاف عرضه می شوند.
میلگرد هایی با قطر بیشتر از 10 میلی متر که با طول 12 متر تولید می شوند.
برای استفاده از میلگرد در بتن مسطح معمولا در کارگاه میلگرد ها را به هم اتصال می دهند یا از همان ابتدا در کارخانه آن را به هم جوش می دهند. در واقع این مدل شبکه سیمی جوش شده، همان آرماتور بندی پیش ساخته است که در دال ها و پوسته ها بسیار زیاد مورد استفاده قرار می گیرد.

اشکال

از لحاظ ظاهری نیز میلگرد ها به انواع میلگرد های ساده و آج دار تقسیم می شوند. این انواع میلگرد از لحاظ ظاهر و استحکام با هم تفاوت دارند. انواع میلگرد های ساده مناسب استفاده در میله های بتی نیستند و بیشتر در کار های صنعتی و ساخت خاموت مورد استفاده قرار می گیرند. میلگرد های آج دار بیشتر در ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرند و در این بین گرید A3 میلگرد بیشترین طرفدار و فروش را در بین انواع میلگرد دارد. این انواع میلگرد ها به انواع آجدار و آجدار پیچیده تقسیم می شوند. در انواع میلگرد آج دار یکسری برجستگی در طی فرآیند نورد در میلگرد ایجاد می شود و در انواع آج دار پیچیده، نیز انواع میلگرد های آج دار ساده پیچانده می شوند و تحت عنوان انواع میلگرد آج دار پیچیده به بازار عرضه می شوند.

کاربرد

بتن ماده ای است که به عنوان یک ماده فشرده ساز قوی مورد استفاده قرار می گیرد ولی در تنش ضعیف عمل می کند. در بتن کاری سازه ها استفاده از میلگرد اهمیت زیادی دارد. کاربرد میلگرد به عنوان تقویت کننده و نگهدارنده بتن در ساختمان سازی بسیار حائذ اهمیت است. بتن تحت فشرده سازی قوی است اما از استحکام کششی بسیار پایینی برخوردار است و با استفاده از کاشت انواع میلگرد در بتن می توان به استحکام آن افزود و عدم تعادل بتن را از بین برد. در ابتدا میلگرد به تحمل وزن زیاد و افزایش مقاومت ساختار کمک می کند. همچنین به عنوان یک تقویت و توزیع کننده حرارتی می تواند مانع ایجاد ترک در ساختار شود و به مقاوم سازی ساختار در برابر تنش های ناشی از نوسانات دمایی کمک می کند. میلگرد به افزایش مقاومت در برابر بار های متمرکز در ساختار ساختمان کمک می کند. در برخی از ساختمان هایی که با استفاده از آجر و بلوک ساخته می شوند سعی می شود قسمت هایی خالی در ساختار در نظر گرفته شود تا میلگرد و ملات IH در این حفره ها قرار داده شود و سبب تقویت سازه گردد. از کاربرد های متنوع میلگرد در بتن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• راستا: این نوع استفاده از میلگرد سبب افزایش مقاومت کششی بتن می شود.
• خاموت: وقتی میلگرد ها به صورت خاموت استفاده می شود می تواند مانع بیرون زدن آرماتور های طولی شود که به کمانش و قوس مبتلا شده اند. همچنین خاموت می تواند مانع از ایجاد درز و ترک روی ساختمان شود.
• سنجاقی: میلگرد هایی که به صورت سنجاقی استفاده می شوند می توانند سبب افزایش مقاومت برشی خاموت شوند و همچنین بین میلگرد طولی و خاموت اتصال کامل برقرار می کنند.
• خرک: در بتن ریزی کف و فندانسیون از دو شبکه متوالی میلگرد ها با فاصله معین استفاده می شود.
• رکابی: در این حالت از کاربرد میلگرد، میلگرد به صورت حرف یو (U) بین آرماتور های طولی یا عمودی در بتن ریزی دیوار ها و دال ها مورد استفاده قرار می گیرد تا آرماتور ها در امتداد هم قرار بگیرند. همچنین بین شبکه مش بندی نیز به صورت رکابی از میلگرد استفاده می کنند.
• ادکا: از میله گرد به صورت ادکا برای تحمل نیرو های برشی و در تکیه گاه های تیر استفاده می شود.